کتاب کاشیگری کاخ کاتبان (نقدی بر اسفار كاتبان و…) اثر پويا رفويی و صالح حسينی است. ابوتراب خسروی، نویسندهی شیرازی که به واسطهی شغل پدرش در شهرهای زیادی زندگی کرده، با فرهنگ جایجای کشور آشناست. او در اصفهان شاگرد هوشنگ گلشیری بود. خسروی رمان «هاویه» را در سال هفتاد منتشر کرد. اثری که نامش را بر سر زبانها انداخت، «دیوان سومنات» بود. مجموعه داستانی که قصهی حیرتآور و زیبای «مرثیهای برای ژاله و قاتلش» را در خود جای داده است. همچنین «آواز پر جبرئیل» و «حاشیهای بر مبانی داستاننویسی» را روانهی پیشخوان کتابفروشیها کرد. خسروی که داستانهایش را بر بستر تاریخ حرکت میدهد، با استفاده از نثر فاخر و پختهاش آثاری سورئال و پستمدرن به مخاطبان ارائه داده که برخی از آنها ـ افسار کاتبان، رود راوی، وبران و ملکان عذاب ـ جوایز مهرگان ادب، هوشنگ گلشیری و جلال آلاحمد را کسب کردهاند.
برخی از منتقدان و پژوهشگران آثار خسروی را بررسی و تجزیه و تحلیل کردهاند. صالح نجفی و پویا رفویی هم در کتاب کاشیگری کاخ کاتبان (نقدی بر اسفار كاتبان و…) آثار این نویسندهی شیرازی، بهخصوص رمان افسار کاتبان را نقد کردهاند. صالح حسینی، پس از مطالعهی رمان اسفار کاتبان و دهها صفحه یادداشتبرداری، نوشتن کتاب کاشیگری کاخ کاتبان را در قالب مقالهای دهصفحهای آغاز کرد. پس از بازخوانی و حاشیهنویسیهای گسترده، پویا رفویی برای پیوند زدن و انسجام بخشیدن میان اصل مقاله و حاشیهنویسیها دست به کار شد. آنها (حسینی و رفویی) تلاش کردند با تکیه بر توصیفات و تصویرهای کتاب، سخن خود را به پیش برانند. پس از گذشت هشت ماه، کتاب به شکل کنونی درآمد که نشان میدهد نویسندگان این اثر آموختهها و دانستههایشان را با مراجعه به نثر و نظم گذشتگان به نقدی مؤثر تبدیل کردهاند.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.