کتاب اتاقی از آن خود، اثر مشهور ویرجینیا وولف، در سال 1929 و در 47 سالگی نویسنده منتشر شد. این کتاب را صفورا نوربخش به فارسی ترجمه کرده است. ویرجینیا وولف یکی از نویسندگان تأثیرگذار و از فعالان حقوق زنان قرن بیستم است که در دوران حیات خود دو جنگ جهانی را پشت سر نهاد و سرانجام تصمیم گرفت به زندگی‌اش پایان دهد. او و سیمون دوبوار دو نویسنده‌ای بودند که با چاپ آثار برابری‌خواهانه‌ی خود در گسترش نظریه‌ها و فعالیت‌های فمینیستی نقش عمده‌ای داشتند. از آثار دیگر این نویسنده‌ی انگلیسی می‌توان به شاهکار «خانم دَلُوِی» و «به سوی فانوس دریایی» اشاره کرد.
کتاب «اتاقی از آن خود» علاوه بر برخورداری از شیوه‌ی نگارش ویژه، شکل‌دهنده‌ی تئوری‌های فمینیستی و به‌ویژه نقد ادبی فمینیستی بوده است. موضوع محرومیت‌های زنان همواره و پیش از ویرجینیا وولف هم وجود داشته؛ اما او نخستین کسی است که این موضوع را تدقیق و بررسی کرده است. نویسنده این کتاب را بعد از سخنرانی‌های «زن و داستان» در کالج نیوهام و کالج گرتن در اواخر دهه‌ی بیست میلادی به رشته‌ی تحریر درآورد و یک سال بعد، آن را به چاپ رساند. این نویسنده‌ی تأثیرگذار در کتاب «اتاقی از آن خود» به این مسئله می‌پردازد که چرا تعداد شاعران و نویسندگان زن کم بوده است. او یکی از دلایل این امر را در ساختار خانواده و نقش زن در این ساختار می‌بیند؛ چراکه زن حتی برای نیم ساعت فرصت نداشته که در اتاقی از آن خود فارغ از وظایفش به نوشتن بپردازد. دلایل دیگر از دیدگاه وولف نداشتن پول و امکان تحصیل برای زنان است. این کتاب به‌علت ویژگی‌های یگانه‌ای که داشته و سبک جدیدی که ایجاد کرده، در کلاس‌های آیین نگارش در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود.
