کتاب آری و نه به رمان نو مجموعه‌مقاله‌هایی از موافقان و مخالفان رمان نو است. در این کتاب، مقالات گروهی از نویسندگان از جمله آلن روب گرییه، رولان بارت، ژرار ژنت و دیگران را می‌خوانید. این کتاب را مترجم نام‌آشنا و توانمند ایرانی، منوچهر بدیعی، به فارسی بازگردانده است. آلن روب گرییه نویسنده و فیلم‌ساز فرانسوی است و از چهره‌های شناخته‌شده و مهم جنبش رمان نو در دهه‌ی 1960 به شمار می‌آید که در آن دهه هیاهوی بسیاری ایجاد کرد. نخستین رمان او به نام «جوانی» در 22 سالگی به رشته‌ی تحریر درآمد؛ اما توفیق چاپ پیدا نکرد. «پاک‌کن‌ها» اولین اثر این نویسنده بود که در سال 1953 امکان انتشار یافت. این رمان پلیسی در آن سال برنده‌ی جایزه‌ی فنئون شد و توجه بسیار رولان بارت را به خود جلب کرد. روب گرییه علاوه بر نگارش رمان به نگارش فیلم‌نامه و کارگردانی فیلم نیز علاقه‌مند بود. وی فیلم‌نامه‌ی «سال گذشته در مارین باد» را نوشت که آلن رنه آن را ساخت و برنده‌ی جایزه‌ی شیر طلایی جشنواره‌ی ونیز شد.
کتاب «آری و نه به رمان نو» مشتمل بر مقاله‌هایی از هواداران رمان نو همچون «آلن روب گرییه»، «رولان بارت»، «ژرار ژنت» و مقاله‌هایی از منتقدان و مخالفان رمان نو همچون «فرانسوا موریاک»، «پیردو بوادفر» و «گور ویدال» است. رمان نو بین دو جریان مهم ادبی و هنری قرن بیستم جای گرفته است: یکی مدرنیسم و دیگری پست‌مدرنیسم. جنبش رمان نو پس از جنگ جهانی دوم مطرح شد که نقطه‌ی پایان مدرنیسم و نقطه‌ی آغازین پست مدرنیسم است. این جنبش به‌تقریب از دهه‌ی پنجاه و با انتفادهای فراوان بنیان‌گذاران آن به سبک کلاسیک رمان‌نویسی پاگرفت. از این رو این جنبش را «ضدرمان» نیز می‌نامند.
