کتاب داستان کوتاه در ایران را دکتر حسین پاینده تألیف کرده است. جلد دوم این مجموعه به داستان‌های مدرن ایرانی اختصاص دارد. دکتر پاینده در این جلد، انواع داستان کوتاه مدرن را در شش فصل بررسی کرده است. او در نوشتن این جلد از همان فرمی بهره جسته که برای جلد اول استفاده کرده است. یعنی رویکرد میانرشتهای را انتخاب کرده و برای تشریح مدرنیسم تنها به مثال‌های ادبی اکتفا نکرده، بلکه نمونه‌های دیگری از هنر نقاشی، تئاتر و سینما را هم بررسی کرده است. تصویر جلد این کتاب تابلویی از صادق هدایت است که خود یکی از این نمونه‌ها به شمار می‌رود. پاینده داستان کوتاه مدرن، داستان کوتاه غنایی، داستان مدرن شاعرانه و داستان کوتاه امپرسیونیستی را در این جلد بررسی کرده و برای هر کدام نمونه‌ای آورده و سپس نقدشان کرده است.
دکتر حسین پاینده از بارزترین شخصیت‌های ادبیات معاصر است. او را از منتقدانی می‌دانند که با فعالیت‌هایش باعث پیشبرد نقد ادبی در ایران شده است. پاینده در سال 1341 در تهران چشم به جهان گشود. مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته‌ی زبان و ادبیات انگلیسی را از دانشگاه علامه طباطبائی دریافت کرد و اکنون در این دانشگاه به تدریس مشغول است. او برای تحصیل در مقطع دکترا به کشور انگلستان رفت و مدرک دکترای نقد و نظریه‌ی ادبی را از دانشگاه ساسکس کسب کرد. پاینده برای فعالیت‌های پژوهشی موفق به دریافت جوایز بسیاری شده است. از مهم‌ترین آنان می‌توان به جایزه‌ی بهترین مقاله‌ی دانشجویان خارجی دانشگاه ساسکس، دو جایزه‌ی پژوهشگر نمونه‌ی دانشکده‌ی ادبیات علامه طباطبائی و جایزه‌ی پژوهشگر برگزیده‌ی سال از سوی انجمن منتقدان، پژوهشگران و نویسندگان خانه‌ی تئاتر ایران اشاره کرد.
