کتاب جریانات بزرگ در عرفان یهودی نوشتهی گرشوم شولم و ترجمهی فریدالدین رادمهر است. گرشوم شولم فیلسوف و استاد عرفان کلیمی است. او یهودیمذهب و متولد آلمان بود. زمینهی فعالیت شولم بیشتر فلسفهی دینی بوده و همچنین به پیشبرد ایدئولوژی صهیونیسم کمک کرده است. نام واقعی او گرهارد شولم بود؛ اما پس از مهاجرت به اسرائیل نامش را به گرشوم تغییر داد که نامی یهودی است. شولم در دانشگاه اورشلیم به عنوان استاد استخدام شد. او به تدریس مفاهیم کابالا و عرفان از منظر علم میپرداخت. شولم یکی از کسانی بود که پس از سخنان هانا آرنت دربارهی آنکه یهودیت و یهودیان را دوست ندارد و خود صرفاً یهودی متولد شده، با او قطع ارتباط کرد و یادداشتهای تندی علیهاش نوشت. شولم عقیده داشت که رهاکردن یهودیان و همراه نشدن با آنان توسط آرنت آن هم زمانی که نازیها مشغول نسلکشی یهودیان بودند، بسیار غیرانسانی بود. گرشوم شولم موفق به دریافت جوایزی ادبی شد که از میان آنها میتوان به جایزهی اسرائیل در طبقهبندی مطالعات یهودی اشاره کرد.
ساختار فکری شولم اینگونه توصیف شده است: «به طور مشخص یهودی و به طرزی عمیق آلمانی»؛ ازاینرو آثار او دربارهی عرفان و فلسفهی یهود بیطرفانه نوشته شده و منبع مناسبی برای درک فلسفه و عرفان یهودیت محسوب میشود. شولم عقیده داشت که عرفان یهودیت را نمیتوان از زمینهی تاریخی آن جدا کرد. او در کتاب جریانات بزرگ در عرفان یهودی بدون اینکه از اصطلاحات پیچیده و مفاهیم تخصصی استفاده کند، شرحی ساده و قابلفهم را از فلسفه و عرفان یهودی در گذر زمان در اختیار خواننده میگذارد. شولم معتقد بود که این کتاب میتواند عرفان یهودیت را زنده کند و جانی تازه به آن ببخشد.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.