کتاب آفریقایی خودزندگی‌نامه‌ی کوتاهی از ژان ماری گوستاو لوکلزیو با ترجمه‌ی آزیتا همپارتیان است. این نویسنده‌ی بزرگ فرانسوی در سال 2004 جایزه‌ی جهانی R.F.O را به‌خاطر کتاب «آفریقایی» از آن خود کرد و در سال 2008 موفق به دریافت جایزه‌ی نوبل ادبیات شد. او پیش از این نیز در سال 1994 به‌عنوان بزرگ‌ترین نویسنده‌ی معاصر فرانسه معرفی شده بود. لوکلزیو نویسنده‌ی پرکاری است که از او 40 عنوان کتاب به چاپ رسیده و بسیاری از آن‌ها به فارسی برگردانده شده است، ازجمله: «ماهی طلا»، «بیابان»، «خلسه‌ی مادی»، «ترجیع گرسنگی» و… .
«آفریقایی» روایتی از دوران کودکی نویسنده است که در سال 1948 در هنگامه‌ی جنگ به همراه مادر و برادرش اروپا را ترک کرده و به نیجریه نزد پدرش، که پزشک نظامی بوده، می‌روند. نویسنده در همان سفر رهایی و آزادی تازه‌ای را در ساوانای آفریقا کشف می‌کند و توأمان به ذات اقتدارگرایانه و زورگوی پدرش پی می‌برد. سفر به آفریقا درحقیقت سفر به دنیایی ناشناخته و بیگانه است و مقصود از آفریقایی در کتاب پدرِ نویسنده است.
نویسنده‌ی کتاب به سرزمین‌ها و فرهنگ‌های بسیاری سفر کرده، ازهمین‌روست که در داستان‌هایش یک‌جا آرام نمی‌گیرد و از کشوری به کشور دیگر می‌رود. از این فراتر، «بحران هویت» و مفهوم «مهاجرت» است که به‌واسطه‌ی این سفرها در لایه‌های زیرین آثارش به چشم می‌آید. لوکلزیو را که عاشق طبیعت و جهانگردی است، «خانه به دوش» لقب داده‌اند. آکادمی نوبل نیز از او به نام‌های «نویسنده‌ی بدعت‌ها»، «ماجراهای شاعرانه» و «هیجانات جسمی» و همچنین «کاوشگر انسانیتی ماورا و مادون قلمرو تمدن انسانی» یاد کرده است.
