سُکَّریه

کمال گفت:

_انتخابات تقلبی است. در کشور همه می دانند که دروغ است. با وجود این، رسمی اش می­کنند و مسلط بر مملکت. یعنی برای مردم جا می افتد نمایندگان شان دزدانی هستند که کرسی های شان را دزدیده اند. وزیران شان هم مناصب شان را دزدیده اند، و این یعنی که حکومت و کل سیستم متقلب است و دروغگو، و دزدی و پشت هم اندازی و فریبکاری به طور رسمی پذیرفته شده. به این ترتیب، اگر شهروندی عادی به اصول و اخلاق کفر بورزد و به فریب و فرصت­ طلبی ایمان بیاورد، گناه کرده؟

احمد با شور و هیجان گفت:

_بگذار حکومت کنند. در هر شری خیری هست. برای ملت ما همان بهتر که بر او ستم روا بدارند تا به دست حکومت محبوب اش بی حس شود و به نظامی اطمینان کند که اعتنایی به خواسته های واقعی اش ندارد. پس از این که مدت ها فکر کردم به این نتیجه رسیدم که به حکومت طاغوت هایی مثل محمد محمود و اسماعیل صدقی خوشامد بگویم.