کتاب وسوسه آنتونیوس قدیس رمانی به قلم گوستاو فلوبر است. این کتاب را کتایون شهپرراد و آذین حسین‌زاده به فارسی ترجمه کرده‌اند. گوستاو فلوبر از بزرگ‌ترین رمان‌نویسان ادبیات غرب است. او تأثیر زیادی روی ادبیات قرن نوزدهم فرانسه گذاشت. فلوبر تمام عمرش را در روآن فرانسه گذراند و در سن پنجاه‌وهشت‌سالگی در همان شهر از خون‌ریزی مغزی فوت کرد. او الهام‌بخش نویسندگان نسل بعد از خودش بود که از میان آنان می‌توان به امیل زولا و جورج اورول اشاره کرد. فلوبر شهرتش را مدیون رمان مادام بواری است. این رمان نام او را در تاریخ جاودانه کرد.
نگارش فلوبر از لحاظ واقع‌گرایی، انتخاب کلمات هوشمندانه و زیبایی منحصربه‌فرد است. از فلوبر آثار کم اما باارزشی به جا مانده است. او کمال‌گرا بود و گاهی برای نوشتن تنها یک صفحه، هفته‌ها زمان صرف می‌کرد. فلوبر نام اتاق کارش را فریادگاه گذاشته بود؛ چراکه بعد از به اتمام رساندن نگارش آثارش آن‌ها را با صدای بلند می‌خواند تا از صحت وزن و آهنگ و تأثیر جملات و واژگان مطمئن شود.
رمان وسوسه آنتونیوس قدیس از مهم‌ترین آثار گوستاو فلوبر است. او خودش اعلام کرده که این کتاب ثمره‌ی عمر اوست. فلوبر از تمام تجربیات سی‌سال داستان‌نویسی‌اش بهره برده تا این شاهکار درام را بنویسد. او این رمان را پیش از مادام بواری نوشت؛ اما از آنجا که از آن راضی نبود، از انتشارش صرف‌نظر کرد. نسخه‌ای که در سال 1847 منتشر شد، سومین تلاش فلوبر برای نوشتن این اثر بود.
این رمان داستان آنتونیوس مقدس را روایت می‌کند. او برای مراقبه و دوری از مردم به صحرای طبیه رفته است. شیطان پیش او می‌رود و وسوسه‌اش می‌کند تا این مرد خدا را از دین خارج کند. این رمان مفهوم خیر و شر را مقابل هم قرار داده و آنتونیوس مقدس را دچار جدالی درونی می‌کند.
