از آنجا که زمان سرنگونی یک رژیم سیاسی به هنگامی فرا می رسد که کارگردانانش ایمان خود را نسبت به مبانی آرمانی و عقیدتی شان (که به آنان مشروعیت می بخشد و وسیلۀ اعتبار و برخورداری شان از حمایت عمومی است) از دست بدهند، بی آنکه مبانی اعتقادی نوینی را جانشین آن کنند، لذا کنستانتین برای بقای خود ترجیح داد اعتقاد تازه و پویایی را که رو به گسترش بود بپذیرد و برای برخورداری از حمایت سیاسی مردم به کاهنان نوین روی آورد.
کتاب یولیانوس برای خوانندۀ ایرانی جذابیتی ویژه دارد، زیرا یولیانوس به اسرار میترا و عرفان ایرانی می گرود و در عین حال که این را “سرزمین مقدس” می نامد برای جهانگشایی و فرمانروایی بر جهان به تقلید از اسکندر راهی ایران می شود و به جنگ شاپور که پیش از او امپراتوری چون کنستانتین و کنستانتیوس را به جای خود نشانده بود در پایان میانسالی و آغاز کهولت خود را با یک دشمن میترایی سلحشور و جوان مواجه می بیند و برای شکست دشمن متحمل مشتقات و رنج های فراوان می شود…
