کتاب در دل گردباد اثر یوگینیا گینزبورگ، نویسنده و شاعر کمونیست و ترجمه‌ی فرزانه طاهری است. او مادر سه فرزند و یکی از اعضای وفادار حزب کمونیست بود؛ اما در دوران پاکسازی استالینی او را هم مانند خیلی‌ها بدون دلیل قانع‌کننده دستگیر کردند. یوگینیا اولین کسی نبود که مورد سوءظن قرار می‌گرفت. خیلی‌ها مثل او بی‌دلیل دستگیر و تحت فشار مجبور شدند اعترافاتی خیالی را امضا کنند. عصر وحشت استالین همچون گردبادی بود که به پیش می‌رفت و افراد زیادی را به کام خود فرومی‌کشید. یوگینیا هم با اتهام دشمن خلق بودن و مشارکت در توطئه‌ی تروتسکیستی به هجده سال زندگی در تبعید و اردوگاه‌های کار اجباری استالین محکوم شد.
کتاب در دل گردباد پس از مقدمه‌ای به قلم هاینریش بل با عنوان «جلو اینها گریه نکن»، خاطرات یوگینیا را در دو بخش روایت می‌کند. بخش اول شرح خاطرات او تا سال 1939 است و بخش دوم بخش پایانی خاطرات اوست که برخلاف بخش اول به دور از خوش‌بینی نسبت به تغییرات درونی اتحاد شوروی و با لحنی صریح‌تر نوشته شده است. این کتاب که شرح زندگی پرفرازونشیب یوگینیا در یک جهنم منجمد-49 درجه است، تا سال‌ها به صورت زیرزمینی در روسیه منتشر می‌شد. نخستین چاپ رسمی آن در روسیه به سال 1989 برمی‌گردد.
زندگی در گولاگ‌های استالینی هر روز با احتمال مرگ می‌گذشت؛ اما یوگینیا از کار طاقت‌فرسا، آب‌وهوا و طبیعت خشن، گرسنگی و انواع و اقسام بیماری زنده بیرون آمد تا شاهد و راوی زنده‌ی آن فجایع غیرانسانی باشد. اگر پیش از این کتابی در این خصوص خوانده باشید، باز محو توصیفات جزئی این نویسنده خواهید شد. او با طنز حیرت‌انگیز و خاص خود در توصیف این فجایع و با زبان شاعرانه‌اش کتابی نوشته که هم ارزش ادبی دارد و هم اطلاعات تاریخی ارزشمندی را در اختیار مخاطب می‌گذارد.
