کتاب رو در رو با اینگمار برگمان نوشته‌ی رافائل شارگل و ترجمه‌ی فریما موید طلوع است. رافائل شارگل دارای دکترای ادبیات رنسانس از دانشگاه ویرجینیاست و در دانشگاه، ادبیات انگلیسی و سینما تدریس می‌کند. او از سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۶ به عنوان منتقد فعالیت داشته و پس از آن در یک کانال تلویزیونی و رادیویی به بازبینی و بررسی آثار سینمایی پرداخته است. برگمان که یک فیلمنامه‌نویس، تهیه‌کننده و کارگردان سوئدی است، از موفق‌ترین و تأثیرگذارترین فیلمسازان تاریخ به حساب می‌آید. آثار او الهام‌بخش بسیاری از فیلمسازان دیگر مانند وودی آلن و دیوید فینچر بوده‌اند. از مشهورترین آثار برگمان می‌توان «پرسونا»، «توت‌فرنگی‌های وحشی» و «مهر هفتم» را نام برد.
هرچند که برگمان جایگاهی بی‌چون‌وچرا در میان فیلمسازان بزرگ تاریخ دارد، اسمش تداعی‌گر تصاویری مملو از غم و ناامیدی است. او در تمام آثارش، حتی کارهای طنزش، در پی به تصویر کشیدن موضوعات جدی مربوط به مسائل وجودی مانند زندگی، مرگ و اعتقادات دینی است. ولی بینندگان و منتقدان اغلب هوش و انرژی‌ای را که در «توت‌فرنگی‌های وحشی» یا «صحنه‌هایی از ازدواج» یا دیگر آثارش در جریان است، نادیده می‌گیرند. برگمان بر اهمیت انتقادپذیر بودن تأکید داشته و در مصاحبه‌ای گفته که اگر بازیگرانش بخواهند قسمتی از فیلم را متفاوت انجام دهند یا دیالوگی را عوض کنند، با آن‌ها همکاری می‌کند؛ زیرا زمان‌هایی که به حرف آن‌ها اهمیتی نداده، نتیجه‌ی کار فاجعه‌بار بوده است.
در کتاب رو در رو با اینگمار برگمان، این کارگردان درباره‌ی مراحل مختلف شغلی‌اش صحبت می‌کند و از وجوه مختلف آثارش می‌گوید. خواننده در این کتاب با روی شوخ و سرزنده و در عین حال پیچیده و متفکر برگمان و آثارش آشنا می‌شود. در مصاحبه با نویسندگان، منتقدان و فیلمسازان بزرگ مانند جیمز بالدوین، میچیکو کاکوتانی و جان سیمون، برگمان به توصیف چشم‌انداز وسیعش می‌پردازد. این چشم‌انداز شباهت او به شکسپیر، داستایفسکی و هنریک ایبسن را نشان می‌دهد. کتاب از ۱۹۵۷، وقتی برگمان یکی از اولین شاهکارهایش «مهر هفتم» را تکمیل می‌کرد، آغاز می‌شود و در ۲۰۰۲ وقتی که برای کارگردانی آخرین اثرش یعنی «ساراباند» آماده می‌شد، به پایان می‌رسد.
