کتاب فاوست، اثر یوهان ولفگانگ فون گوته، نمایشنامه‌ای بسیار معروف است. این کتاب به کوشش م. ا. به‌آذین به فارسی برگردانده شده است. فاوست را به عنوان بزرگ‌ترین اثر ادبی آلمان می‌شناسند.
گوته شاعر، نمایشنامه‌نویس، داستان‌نویس، دانشمند و کارگردان تئاتر آلمانی بود. آثار او شامل شعر، نمایشنامه، نقد ادبی، مقالات زیبایی‌شناسی، رساله‌های گیاه‌شناسی، آناتومی و رنگ است. او را یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های ادبی دوران مدرن می‌دانند. گوته در دوره‌ای از زندگی خود قصد داشت رمانی بنویسد که به شش زبان مختلف روایت شود. این رمان به شیوه‌ی نامه‌نگاری نوشته می‌شد؛ یعنی پر از نامه‌هایی به زبان‌های انگلیسی، آلمانی و فرانسوی بود. اما در همان اوایل پروژه، کار را رها کرد.
اولین رمان گوته «رنج‌های ورتر جوان» موفقیت بسیاری کسب کرد. او آن موقع تنها 24 سال داشت. گوته اولین بخش نمایشنامه‌ی فاوست را در سال 1790 به چاپ رساند و در نهایت نسخه‌ی ویرایش‌شده‌ی آن را دوباره در سال 1808 چاپ کرد. فاوست ماجرای دانشمند و شعبده‌باز آلمانی است که در ازای دریافت قدرت و دانش با شیطان قرارداد می‌بندد. او بخش دوم فاوست را در سال 1831 به پایان رساند؛ اما کتاب یک سال بعد از مرگ نویسنده یعنی در سال 1832 به چاپ رسید. گوته بیشتر عمر خود را صرف اتمام کار کتاب فاوست کرد. فاوست در دو بخش به چاپ رسید؛ هر چند که همیشه هر دو قسمت با هم بر صحنه‌ی نمایش اجرا می‌شود.
گوته گمان می‌کرد اثری که از او به یادگار می‌ماند، کتابی در مورد روان‌شناختی رنگ باشد؛ زیرا این کتاب مربوط به شاخه‌ی حرفه‌ای گوته یعنی هنر بود. فروش این کتاب در بازار ناامیدکننده بود؛ هرچند سال‌ها بعد رافائل و کاندینسکی از آن استفاده‌های زیادی کردند.
