شرقیات شکسپیر

بخت یا شکسپیر یار بود؛ زیرا حرفۀ نمایشنامه نویسی را در زمانه ای برگزید که جامعۀ شهری انگلستان، تئاتر و زبان انگلیسی از رهگذر وام و حتی ابداع کلمات در حال توسعه بود. اشعار موزون و مقفای مردان ملکه جای خود را به شعر سپید داد که جذبۀ فراوان داشت. به علت شیوع طاعون تماشاخانه ها از فوریۀ 1593 تا ژوئن 1594 بسته شد. نمایشنامه ها تنها در دربار و خانه های اشراف و اعیان در خارج از لندن اجرا می شد. شکسپیر به اجبار در پی ممرِ معیشتی دیگری بود. تعطیلی تئاتر فشار مالی زیادی به او وارد کرد. افزون بر هزینه های خودش در لندن،می بایست از خانواده اش در استرانفورد نیز حمایت می کرد. جلب حمایت مالی می توانست به دریافت عایدی و پیشرفت منزلت اجتماعی بینجامد. در این برهه به ارل ساوت همپتون روی آورد، جوانی متموّل که عاشق سینه چاک تئاتر بود.