داستان های این مجموعه زمینه ای رئالیستی (واقعگرایانه) دارند اما می شود در چهار گروه دسته بندی شان کرد:
گروه نخست، اگرچه عکس برداری از واقعیت موجود به نظر می آیند و آن را با همه ی تلخی ها و شیرینی ها و خوبی ها و بدی هایش بازتاب می دهند اما نویسنده، با تصویری هنرمندانه که پدید می آورد، هدفش را پی می گیرد و سخنش را با خواننده در میان می گذارد.
در گروه دوم نیز همان کار را می کند اما رگه هایی از طنز را در واقعیت می تند و در گروه سوم، واقعگرایی را با رؤیا می آمیزد و در گروه چهارم، نمادگرایی را دستمایه قرار می دهد و من برای آشنایی بیشتر خواننده فرهیخته با نمادهایی که نویسنده به کارشان می گیرد، دو قصه را برگزیده ام و در مقاله پایانی کتاب به آنها پرداخته ام.
