کتاب مقدمه‌ای بر فلسفه‌ی علم اثر رودلف کارناپ و ترجمه‌ی یوسف عفیفی است. این کتاب حاصل سمینارهای متعددی است که با محتوا و شکل گوناگون، تحت عناوین «مبانی فلسفی فیزیک» یا «مفاهیم، نظریه‌ها و روش‌های علوم فیزیکی» تشکیل شدند. اگرچه محتوای این سمینارها بارها تغییر کرد؛ نظرگاه عمومی فلسفی آن‌ها بدون تغییر ماند. در این سمینارها بیشتر به تحلیل منطقی مفاهیم، گزاره‌ها و نظریه‌های علوم پرداخته شد تا به حدسیات متافیزیکی.
انتشار عصاره‌ی صحبت‌های رودلف کارناپ ـ فیلسوف آلمانی، یکی از اعضای حلقه‌ی وین و طرفدار پوزیتیویسم منطقی ـ در این سمینارهای غیررسمی به صورت یک کتاب، پیشنهاد مارتین گاردنر، ویراستار این کتاب بود. او در سال 1958 تلاش کرد نسخه‌ی تایپ‌شده‌ای از سخنرانی‌ها و سمینارهای کارناپ پیدا کند و در صورت موفقیت، ترتیب ویرایش و انتشار آن را بدهد. گاردنر با همکاری همسر و دوستان فیلسوفش موفق شد سلسله سخنرانی‌های کارناپ را در دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس روی نوار کاست ضبط کند. متن این سخنرانی‌ها پس از پیاده کردن و ویرایش، در شش بخش و سی فصل (ارزش قوانین: توضیح و پیش‌بینی، استقراء و احتمالات آماری، استقراء و احتمالات منطقی، روش آزمایشی، سه نوع مفهوم در علم، اندازه‌گیری مفاهیم کمی، کمیت‌های بسیط، زمان، طول، کمیت‌های مشتقه و زبان کمی، مزایای روش کمی، عقیده‌ی اعجاز زبان، اصل موضوعه‌ی خطوط موازی اقلیدس و…) تنظیم و زیر عنوان مقدمه‌ای بر فلسفه‌ی علم منتشر شد.
این اثر چندان ابتدایی و عامه‌پسند نیست؛ اما مسلماً از آثار دیگر کارناپ به‌مراتب ساده‌تر است. این کتاب علاوه بر این‌که می‌تواند بهترین معرف نظرات یکی از فلاسفه‌ی بزرگ و خلاق قرن حاضر باشد؛ روشن‌ترین و رساترین مقدمه‌ی نوین بر فلسفه‌ی علوم هم به حساب می‌آید.
