کتاب جشن‌نامه ابوالحسن نجفی کتابی شامل گفت‌وگوها و مقالات تقدیمی به ابوالحسن نجفی است. مقالات و مصاحبه‌های این کتاب را امید طبیبزاده گردآوری کرده است.
ابوالحسن نجفی از زبان‌شناسان و مترجمان معروف ایرانی بود. او بیشتر در زمینه‌ی زبان‌شناسی، ویرایش، ترجمه و وزن شعر فارسی فعالیت می‌کرد. او در سال 1308 در نجف متولد شد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در اصفهان به پایان رساند. مدرک کارشناسی رشته‌ی زبان فرانسه را از دانشگاه تهران کسب کرد و پس از فارغ‌التحصیلی به اصفهان بازگشت و مدتی به تدریس در دبیرستان پرداخت. نجفی برای پایه‌گذاری انتشارات نیل به تهران برگشت و چندین سال در آنجا مشغول بود. او تصمیم گرفت برای ادامه‌ی تحصیل به فرانسه برود. در دانشگاه سوربن در رشته‌ی زبان‌شناسی تحصیل کرد. پیش از آن‌که رساله‌ی دکتری را کامل بنویسد، به ایران بازگشت و به علت فشار کاری هرگز نتوانست آن را تمام کند. نجفی از تأثیرگذارترین مترجمان و زبان‌شناسان ایرانی است. او بیشتر با ترجمه‌ی فارسی کتاب «خانواده تیبو» و کتاب‌های «غلط ننویسیم» و «فرهنگ فارسی عامیانه» شناخته می‌شود و منابع درسی تألیفی او، به‌خصوص کتاب «مبانی زبان‌شناسی»، همچنان در دانشگاه‌ها تدریس می‌شوند.
امید طبیبزاده زبان‌شناس است. او معمولاً در زمینه‌ی دستور زبان فارسی فعالیت می‌کند. طبیبزاده در مقدمه‌ی کتاب جشن‌نامه ابوالحسن نجفی از برخورد خودش با نجفی می‌گوید. نجفی حتی پیش از انتشار سه اثر معروفش هم در میان جامعه‌ی ادبی از اعتبار بالایی برخوردار بود. طبیبزاده در آن زمان شاگرد نجفی بود و از او وزن شعر می‌آموخت. او از نجفی درخواست مصاحبه کرد و نجفی سه سال بعد این درخواست را پذیرفت. آن مصاحبه در بخش اولِ کتاب جشن‌نامه موجود است. علاوه بر مصاحبه، این کتاب شامل مقالات و نظرات دیگر بزرگان ادبیات درباره‌ی ابوالحسن نجفی است.
