کتاب یک گل سرخ برای امیلی مجموعه‌داستانی کوتاه به قلم ویلیام فاکنر و ترجمه‌ی زنده‌یاد نجف دریابندری است. ویلیام فاکنر یکی از مهم‌ترین نویسندگان ادبیات جهان است. او رمان‌نویسی آمریکایی‌تبار بود که در دوران فعالیت ادبی‌اش جوایز ادبی بسیاری دریافت کرد. آکادمی نوبل به دلیل تأثیرگذاری این نویسنده در عرصه‌ی رمان‌های آمریکایی، جایزه‌ی نوبل ادبیات سال 1949 را به او اختصاص داد. همچنین او موفق به دریافت جایزه‌ی ادبی پولیتزر شد. فاکنر برای روایت داستان‌هایش گاه از جریان سیال ذهن استفاده می‌کرد. او برای هر رمانش بسیار تفکر می‌کرد و تا جای ممکن همه‌چیز را نزدیک به واقعیت می‌نوشت. اغلب داستان‌های او در فضای گوتیک نوشته شده‌اند و داستانی پیچیده دارند. فاکنر در داستان‌هایش به معضلات اجتماعی می‌پرداخت. عواطف و احساسات شخصیت‌های رمان‌هایش به‌خوبی و با ظرافت پرداخته شده‌اند و مخاطب با آن‌ها هم‌ذات‌پنداری می‌کند.
کتاب یک گل سرخ برای امیلی داستان زندگی امیلی را بیان می‌کند. او نماد آخرین جنوبی‌های متمول بعد از جنگ داخلی آمریکاست. فاکنر درباره‌ی انتخاب نام این کتاب گفته زندگی امیلی آن‌قدر غم‌انگیز است که خودش هم می‌خواهد برای جبران این غم به او شاخه‌ی رزی تقدیم کند. امیلی مادری ندارد و با پدرش زندگی می‌کند. او پس از مرگ پدرش تنهای تنها می‌شود. تنهایی شدید او همواره ترحم دیگران را برمی‌انگیزد. امیلی هرگز از عمارت خانوادگی‌اش بیرون نمی‌رود و تنها کسی که او را می‌بیند، پیشکار عمارت است. پس از ده سال او با هومر آشنا می‌شود. هومر کارگری است که به همراه تیمی که مسئول سنگ‌فرش کردن شهرها هستند سفر می‌کند. آشنایی این دو زندگی غم‌بار امیلی را روشن می‌کند، گرچه قرار است غم دوباره راهش را به زندگی او پیدا کند.
